Hér er sagt frá fimmtíu árum úr sögu sveitabæjar, sem um tíma varð miðstöð athafna og umsvifa í Tálknafirði.

Á Suðureyri ráku Norðmenn hvalveiðistöð á árunum 1893-1911 með tilheyrandi framkvæmdum.

Pétur A. Ólafsson konsúll á Patreksfirði gerði út selveiðiskipið Kóp frá Suðureyri 1916-17. Kópur stundaði selveiðar í Grænlandsísnum 1916-1917, en fórst undan Herdísarvík í október 1917.

Aftur var starfrækt hvalveiðistöð á Suðureyri árin 1935-1939, og hún var þá var sú eina á landinu.

Nú er Suðureyri í eyði, en starfsemin þar lagði grunninn að kauptúninu sem nú heitir Tálknafjörður.

Einnig er að finna í bókinni stutt ágrip af sögu Tálknafjarðar fram til þess tíma að hvalveiðar hófust.

Pétur Bjarnason, höfundur bókarinnar, ólst upp á Sveinseyri í Tálknafirði og þekkir þar vel til. Frá Sveinseyri blasa rústir hvalstöðvarinnar við og skorsteininn ber við himin. Hvalbein voru á hverjum bæ í sveitinni, rifbein voru notuð í hlunna og árefti og hryggjarliðir úr hvölum voru hin ákjósanlegustu sæti.