Íslendingar hafa kynnst sögu sinni í hálfa öld með hjálp hins sígilda bókaflokks, Aldirnar sem hefur komið út hjá Iðunni um áratuga skeið. Nú er komin út bókin um Öldina tólftu sem margir hafa beðið eftir.

Alls konar undur, átök og eftirminnilegt fólk auðga sögu 12. aldar. Þeir Gissur biskup, Sæmundur fróði, og Jón biskup Ögmundsson fóru suður í álfu og hleyptu vorvindum vaknandi endurreisnar í íslenskt þjóðlíf. Og það gerðu sporgöngumenn þeirra seinna á öldinni líka; Þorlákur helgi Þórhallsson, Jón Loftsson og Páll Jónsson. Þeir eru afsprengi mikillar menningarbyltingar sem fóstraði líka rithöfundinn mikla, Snorra Sturluson.

Öldin tólfta markar byrjun blómatímabils í íslenskri menningu; skóla voru settir á laggirnar, í klaustrum áttu athvarf bóka- og fræðimenn, íslenska varð til sem lifandi ritmál.

Það var þó ekkert rjómalogn á öldinni, heldur dundu yfir blóðugir bardagar í Dölum vestur – og norður í landi hristist allt og skalf í þjóðlífinu. Það var verið að efna til Sturlungaldar. Svipmiklar konur eins og Þorbjörg grimma í Reykholti og Ingveldur fagra Þorgilsdóttir, ófu sögunni dramatískan örlagavef. Ástir, bækur og bardagar settu svip sinn á tólftu öldina á Íslandi.

Höfundur er Óskar Guðmundsson og dregur hann saman margvísleg atriði og áhugaverða þætti í sögu tólftu aldar í eftirmála bókarinnar.