Í ritinu rekur Jón Þ. Þór sagnfræðingur sögu íslensku fiskveiðilögsögunnar á árunum 1901 til 1952, þá liðlegu hálfu öld sem Norðursjávarlandhelgi gilti hér við land. Ritinu er skipt í þrjá þætti og er í hinum fyrsta greint frá fiskveiðilögsögunni sjálfri, umræðum um hana og gæslu hennar.

Í öðrum þætti lýsir höfundur gæslu landhelginnar og átökum, sem urðu á þeim vettvangi, einkum á þriðja og fjórða áratugnum. Í þeim þætti er einnig sagt frá haf- og fiskirannsóknum og tilraunum Íslendinga til að ná víðtæku samkomulagi við aðrar þjóðir um verndun fiskstofnanna. Í þriðja þætti greinir svo frá þeim breytingum, sem urðu á sviði hafréttarmála eftir lok síðari heimsstyrjaldar, setningu landgrunnslaganna 1948, og aðdraganda og útfærslu fiskveiðilögsögunnar í fjórar sjómílur árið 1952.

Bókin er gefin út í ritröðinni Ritsafn Sagnfræðistofnunar.