Smásögur Ólafs Jóhanns Sigurðssonar frá árunum 1940-1945.

Ólafur Jóhann var eitt helsta skáld þjóðarinnar á 20. öld. Hann skrifaði margar raunsæisskáldsögur, m.a. sagnabálkinn um Pál Jónsson blaðamann, og fyrir ljóð sín hlaut hann Bókmenntaverðlaun Norðurlandaráðs árið 1976.

Það voru þó ekki síst smásögur Ólafs Jóhanns sem skópu orðstír hans sem rithöfundar og hann er ótvírætt meðal bestu smásagnahöfunda íslenskra bókmennta. Ólafur Jóhann hafði frábær tök á hinu knappa og kröfuharða formi, og sögur hans fjalla um þau raunsæislegu efni sem gjarna eru aðall góðra smásagna, fegurðarþrá og ljótleika, mannúð og samkennd, rangsleitni og sundurlyndi.