Hér birtast bréf fólks sem hóf að skrifa heim á árunum 1887–1902 og endurspegla þá breytingu sem orðin er á högum Vestur-Íslendinga frá því Íslendingar námu fyrst land: Menn koma að numdu landi, víða eru öflugar Íslendingabyggðir og frásagnir af skólahaldi og félagsstarfi því ítarlegar. Fyrsta bindi Bréfa Vestur-Íslendinga hlaut einstæðar viðtökur og hér er því fylgt eftir með bréfum 64 nýrra ritara. Bréfin eru gædd þeim látlausa innileika sem einkennir vel samin sendibréf, og mörg þeirra eru beinlínis litlar perlur, meistaraverk sem lifa á meðan íslensk tunga er töluð og rituð.