Viðhorf almennings til félagslegrar þjónustu hafa gjörbreyst síðustu áratugi. Fólk hafnar stofnanaþjónustu og „pakkalausnum“ hins opinbera sem eru eins fyrir alla og krefst einstaklingsmiðaðrar þjónustu í einni eða annarri mynd. Raddir okkar dagar kalla á valfrelsi, sjálfræði og notendastýrða þjónustu.

Aldraðir víða um lönd taka í vaxandi mæli undir ný viðhorf og nýjar kröfur, að fá að njóta valfrelsis og sjálfræðis þótt þeir þurfi á þjónustu og aðstoð að halda. Lykillinn að lífsgleði er ekki síst sá að fá að lifa með reisn þar sem reynsla og persónuleiki hvers og eins fær notið sín.

Í þessari bók er þróun öldrunarmála rakin og sagt frá margvíslegum skrefum til framfara, m.a. á Norðurlöndum og í Bandaríkjunum. Lýst er kostum og göllum nýrra aðferða og stefnumiða og loks sagt frá þróun öldrunarmála hér á landi og hvaða valkosti megi telja vænlega í náinni framtíð.

Sigrún Huld Þorgrímsdóttir er hjúkrunarfræðingur að mennt og hefur starfað við hjúkrun lengst af starfsævinni. Hún hefur starfað á öldrunarsviði frá því um aldamót og jafnframt sótt framhaldsnám í öldrun við hjúkrunarfræðideild Háskóla Íslands þaðan sem hún lauk meistaraprófi árið 2008. Hún hefur sérfræðileyfi í öldrunarhjúkrun frá Embætti landlæknis. Sigrún hefur áður sent frá sér bækurnar Þegar amma var ung. Mannlíf og atburðir á Íslandi 1925–1955 og Fjallabók barnanna.