Káinn fæddist 1859, ólst upp á Akureyri og í Eyjafirði en fluttist 19 ára gamall til Vesturheims þar sem hann bjó í Winnipegborg í Manitóba og síðar sunnan línu, í Norður-Dakóta. Káinn var gæddur náðargáfu sem hann beitti óspart þegar mikið stóð til hjá löndum hans eða þeim lenti saman með gífuryrðum greip hann til sérgáfu sinnar:

En kjaftinn get ég móðan látið mása
á meðan kuldastormar lífsins blása.

Hér segir Jón Hjaltason sagnfræðingur sögu þessa fyrsta og eina kímniskálds Íslendinga sem ódrukkinn var þurr á manninn en hreifur allra manna glaðværastur:

Að sjá mig aðeins ófullan
enginn maður sér mig.

Saga Káins er um leið saga Vestur-Íslendinga sögð af glettnislegum sjónarhóli skáldsins sem orti:

En undarlegast atvik samt ég tel
að Íslendingur skyldi frjósa í hel.