Úr Kartöfluprinsessunni:

Andartakið Það var fullkomnað andartak okkar er eitt við ferkantað borð með hönd á steingráum dúk. Ég varpaði geislum á dimman augnhimin þinn. Ég meðtók endurkast þeirra, einnig orðanna hljóðan og elskaði þig þetta augljósa andartak. Önnur voru fyrirboði hins eina eða eftirlíking þess. Nú sé ég það, sé það skýrast eftir dúk, eftir disk.